به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ مهدی یزدانی‌خرم به مناسبت زادروز محمود دولت‌آبادی اظهار کرد: بدون شک محمود دولت‌آبادی یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان معاصر است که نامش برای هر گوشی آشناست. او با تلاش‌های بسیار و خلق آثار بی‌نظیر، سلایق مختلف را به سمت خود جلب کرد و علی‌رغم قلم سختش همه با آثار او ارتباط برقرار می‌کنند. «کلیدر» را همه حتی مخاطبان عام خواندند و «جای خالی سلوچ» را مخاطب خاص و سخت‌گیر می‌پسندد و خیلی‌ها بر این عقیده هستند که «جای خالی سلوچ» بهترین رمان ادبیات ایران است.

وی ادامه داد:‌ از طرفی محمود دولت‌آبادی علاوه بر خلق آثار ماندگار، حضور پررنگی در مطبوعات، رسانه‌ها و مجامع مختلف دارد و هیچگاه خود را از مردم جدا نکرده و شاید این همراهی با مردم باعث شده تا نام محمود دولت‌آبادی بیش از هر نویسنده‌ای بر سر زبان‌ها باشد.
 
نویسنده رمان «من منچستریونایتد را دوست دارم» با اشاره به مردمی بودن محمود دولت‌آبادی گفت: مردمی بودن محمود دولت‌آبادی باعث شده که مردم او را تنها در قالب یک نویسنده نبینند و او چهره‌ای ادبی-رسانه‌ای داشته باشد.

یزدانی‌خرم افزود: اولویت اول دولت‌آبادی مردم است. به خاطر دارم درست در سال‌های جنگ تحمیلی که جامعه را غم فرا گرفته بود، او با انتشار رمان «کلیدر» امید را در بین مردم زنده کرد. «کلیدر» یکی از آثار مطلوب دولت‌آبادی است که سینه‌به‌سینه منتقل و به نسل امروز رسیده و باعث شده تا نسل جوان به دولت‌آبادی و آثارش اعتماد کنند و شاید به همین دلیل است که اثر جدید او (بنی‌آدم) در کمتر از یک سال 20 هزار نسخه فروش داشته است.
 
وی در توضیح زبان سخت و پیچیده آثار دولت‌آبادی اظهار کرد: شاید خیلی از هم‌نسل‌های من معتقد باشند که دولت‌آبادی سخت و پیچیده می‌نویسد اما به نظرم این سبک اوست و باید به آن احترام گذاشت. به عقیده من چیزی که اهمیت دارد، نظر مردم است، چراکه حافظ هم زبان سخت و پیچیده‌ای دارد اما مردم به خوبی با آن ارتباط برقرار می‌کنند. این نویسنده چندین اثر خوب و ماندگار دارد و دو اثر «کلیدر» و «جای خالی سلوچ» در ذهن همه ایرانی‌ها نقش بسته است.

این نویسنده ادامه داد: دولت‌آبادی با حضورش در بین مردم فراتر از مساله ادبیات ظاهر شده و نظر جامعه را به سوی خود جلب کرده است. او با آثار و رفتارش در قلب مردم حضور دارد، درست مانند جایگاهی که شاملو نزد مردم داشت.

یزدانی‌خرم با اشاره به نحوه آشناییش با دولت‌آبادی گفت: فکر می‌کنم در نمایشگاه کتاب سال 79 بود که نخستین‌بار با محمود دولت‌آبادی هم‌کلام شدم و به صحبت درباره رمان «جای خالی سلوچ» پرداختیم. دوستی خوبی از آن زمان شروع شد، همیشه وی را دوست داشتم و احترام زیادی برایش قائل هستم.